lunes, marzo 19, 2007

Un nuevo dia....


Buenos dias, por la mañana. Si se pueden decir buenos, porque este fin de semana aunque ha tenido cosas maravillosas (pichu, ¿tienes algo que opinar al respecto verdad?), siempre una perdida hace que no sea tan perfecto ese fin de semana..... Y es que desde aqui queria dejar mi homenaje a una compañera de trabajo que ha perdido a su novio de toda la vida por la incompetencia de unos médicos que no se dignaron a prestarle la atención que merecía el caso.
¿Como puede ser que una persona haya perdido la vida en esta época con 26 años, y mas por una Neumonía?. ¿Porque a veces la gente le cuesta tanto hacer bien su trabajo? Cuantas preguntas de fácil solución y que no encuentran respuesta.
Desde aqui mi pequeñisimo homenaje para ti Patri... Te queremos....


39 comentarios:

Monik dijo...

Hola, Seoman.
Pues la verdad es que siento mucho lo que le ha pasado a tu compañera.
La vida es más cruel de lo que nosotros pensamos y ella lo ha podido comprobar de alguna manera un poco macabra.
Pero mejor no pensar en lo sucedido. Desde aquí le doy ánimos para que lo supere pronto y que hay que seguir viviendo mirando para a adelante.

Sé que es muy fácil hablar de estas cosas cuando no estas metida en el asunto. Pero por eso las personas que no lo siente tanto como ella la tenemos que ayudar y distraerla para que no esté pensando en lo ocurrido y se ánime un poquito. Así que como eres tú Seoman unas de las personas que puedes consolarla de verdad, pues hazlo lo mejor que puedas, aunque parezca casi imposible ya que la pobre estará destrozada y razón no le falta.

Besos a los dos.

Alba y Alvaro dijo...

Un abrazo muy fuerte, Seoman. Las cosas que no tienen explicación duelen más, porque te hacen ver el lado más absurdo de la vida. A veces parece que todo tiene muy poco sentido. Pero todo pasa.

Un saludo y otro abrazo

Mrs.Doyle dijo...

Inadmisible.

Angel y Demonio dijo...

Siempre me he preguntado por ambos caras de la moneda (como en todo) y he visto los casos más impactantes desde uno y otro ...
:( Curiosamente he oído también más seguido de problemas de diagnóstico y cuidado por parte de médicos españoles, y no se ... me pregunto qué tan preparados estarás saliendo. :/

Saludos!! Te dejé linkeado. :)

Antona dijo...

Mi mas sentido pesame
salu2

MeTis dijo...

porque no son ellos o su familia los que estan en esa cama o camilla...

lo siento por tu amiga. Duele perder a alguien joven y con toda una vida por delante.

saludos

Lindisima dijo...

Esos son los misterios de la vida, pienso que cuando el de aya arriba nos manda a llamar no importa que tan sano estemos, es hora de partir, a mi me cuesta entender la muerte. y más si es una persona joven y llena de vida, un abrazo

Anónimo dijo...

Si Seo,
fue un fin de semana diferente y muy lindo pero también muy triste... Desde aquí, mando todo mi apoyo y cariño a Patricia. No olvides nunca que mucha gente a tu alrededor te quiere y está contigo.
Un beso.

alida dijo...

Bello homenaje, de dejo mi apoyo moral Seoman, pero así suceden en muchos sitios, ni te cuento aquí en mi hermosa patria
Linda música
Un abrazo

Cristibel dijo...

Qué fuerte!!! Cómo funcionan los procesos de demanda al otro lado del charco?

QUELA dijo...

Como me dijo alguien.... Un minuto de silencio!
Bello post D. Seoman.
Bicos mil a todos pero especialmente a Patri.

Susana dijo...

vaya..lo siento

Seoman dijo...

Gracias Pichu, me doy cuenta de que es asi... Una pena si, porque por otras cosas si lo fue...
Pues no se como funcionan los procesos de demanda cristibel, pero ahora por desgracia ya da un poco igual, aunque el recurso al pataleo siempre está ahi.
Quela se hace lo que se puede, es un muy pequeño homenaje, lo que buenamente se puede... Se merece esto y mil cosas mas....
Gracias a todos por el apoyo a todos

Lovely dijo...

Parece mentira que estas cosas puedan pasar. Y luego vamos de desarrollados!!
Aunque no los conozco,lo siento por su novia y su familia.
Un beso.

GABU dijo...

No hay palabras para la negligencia,sólo impotencia!

Y mucho menos hay palabras para el dolor...

BESOS EN PROFUNDO SILENCIO...

Vinilos Ink dijo...

que tristeza! lo siento mucho... no tengo palabras.
un beso grande

Vinilos Ink dijo...

que tristeza! lo siento mucho... no tengo palabras.
un beso grande

Alexis dijo...

Lo siento mucho por tu amiga y todos los que querían a esa persona, siempre es triste perder a alguien y más en ese contexto.
Saludos.

Patus dijo...

Realmente una pena...alguien tan joven. Pero sucede.
Un abrazo

la pequeña tortuga dijo...

Qué duro debe ser....digo debe porque no lo he experimentado pero sí, debe ser una mezcla entre incredulidad, dolor, anestesia, angustia, tristeza....espero que el tiempo lo suavice al menos

Lo siento de verdad
Un abrazo fuerte

Recursos para tu blog - Ferip - dijo...

Qué dolor....
Perder al novio...qué tremendo.
Le das un abrazo de mi parte?

Otro para vos, por ser un buen amigo.

Lunaria dijo...

INcreible pero cierto. Hace años casi me pasa algo similar por una icompetencia médica.
Me uno a ese homenaje.

azzura dijo...

Por neumonía?? qué horror, cada vez da mas miedo tener que depender de la Sanidad, la Justicia.. Me uno a vuestro dolor, un gran abrazo lleno de fuerza a tu compañera, otro para tí

moucho branco dijo...

Vaia baixón, machiño... parece mentira, por unha neumonía?, manda carallo... todos podemos errar e os médicos son humanos, pero parece demasiado erro, e o malo dos médicos é que os seus erros páganse moi caros...

o sinto moito.

Bett dijo...

Seo que triste! mis fuerzas para tu compañera!

Y un fuerte abrazo para vos por este gesto tan noble, me demuestras una vez mas la gran persona que eres!

Mil besos!!

Seoman dijo...

Gracias a todos, de verdad, por estas muestras de cariño...Sois lo mejor...

almena dijo...

Siento mucho todo lo que cuentas, seoman.
Te dejo un abrazo

BETTINA PERRONI dijo...

Que pnea lo que cuentas!!!!... ojalá y tu amiga encuentre pronto la resignación...

Es increible lo que puede llegar a sucecer por un descuido, por una negligencia....

Un abrazo

Helen-Tan sólo mírame... dijo...

Cierto, se pierden más que vidas por la incompetencia, ojalá huviera remedio ante un dolor tan inmenso. Un beso Seoman.

aletniuq dijo...

Lo siento mucho! hay cosas inevitables, pero lo lindo de la persona q se va es q se queda muy adentro de nosotros, un abrazo muy fuerte! y cuando puedas te das una vuelta por mi espacio bye.
pd.muchos cariños..

Verena Sánchez Doering dijo...

Seomna
lamento mucho esta noticia, solo desear que tu amiga este bien y mi pesame
la muerte siempre es triste cuando se instala cerca y en personas que queremos
un abrazo y muchos cariños, animo y fuerza para ti y tu amiga
besitos


besos y sueños

Anónimo dijo...

Hola Seoman!
Tengo un problema con tu blog, la publicidad cubre gran parte de tus escritos y no me permite leer todo el texto! No sé si es error de tu plantilla o sólo yo lo veo así. De todas formas volveré =)
Abrazote!

cieloazzul dijo...

No me extraña ésto que cuentas Seo, mi padre también fue victima de estos joputas que visten bata blanca y se creen médicos...
igual, tenía neumonía y le dieron una sobre dósis medicinal que dado el estado en que se encontraba le provocó muerte cerebral....
en fín...
un abrazo fuerte para tu compañera y otro para ti por ser así de maravilloso...
besos...

Anónimo dijo...

SEOMAN, QUE ALEGRÍA VER QUE SIGUES POR AQUÍ!!!YA SABES QUE TUS PALABRAS SIEMPRE SE APRECIAN POR MIS PARAJES :) CIERTOS ASUNTOS ME HAN TENIDO UN POCO APARTADA DEL BLOG ULTIMAMENTE, PERO A LOS LUGARES EN LOS QUE SE ESTÁ A GUSTO SIEMPRE SE VUELVE :) UN ABRAZO ENORME!!!Y FELIZ NO CUMPLEAÑOS PARA TI TAMBIÉN!!! QUE SE TE HA RESERVADO UN TROZO DE PASTEL!!!

Seoman dijo...

Muchas gracias de verdad no sabeis el apoyo que dais. Seran transmitidas vuestras muestras de cariño....

carmncitta dijo...

joer que duro, vais a tener que apoyarla mucho, porque es un buen palo, y de los gordos :S

Seoman dijo...

Lo hacemos gracias carmencita

La_Keka dijo...

Lamentable. Desde este otro lado un abrazo. Y mucha energía.

Un abrazozote.

JENNY dijo...

Me has dejado sin palabras.. y un nudo en la garganta. Mi sentido pésame a tu compañera y qué injusta es la vida... No tengo palabras de consuelo... solo que lo siento!

Un abrazo !